Dit toont wel aan dat mensen nog niet voldoende vertrouwd zijn met bonen als eiwitbron. Uit een enquête afgenomen door het Vlaams Instituut Gezond Leven bij 500 Vlamingen blijkt dat meer dan 1 op 4 Vlamingen er niet in slaagt om één, laat staan meerdere peulvruchten op te noemen (Vlaams Instituut Gezond Leven, 2018). 

Belangrijk is wel dat je gedroogde bonen en andere gedroogde peulvruchten (zoals kikkererwten en linzen) laat weken gedurende lange tijd kookt, want enkel op die manier wordt de stof lectine onschadelijk gemaakt. Wanneer je bonen en andere peulvruchten koopt in blik, zijn deze reeds voldoende verhit geweest en zijn ze meteen klaar voor consumptie.   

Sojabonen, edamamebonen (dit zijn jonge sojabonen) en lupinebonen bevatten de grootste hoeveelheid eiwitten. Deze drie soorten bevatten meer dan 10 gram eiwitten per 100 gram gekookt product. Rode nierbonen en calypsobonen scoren iets lager, namelijk ongeveer 9 gram eiwitten per 100 gram gekookt product. Zwarte bonen, cannellini bonen, witte bonen, limabonen en borlotti bonen zitten rond de 7 à 8 gram eiwitten per gekookt product. Tuinbonen bevatten iets minder eiwitten, namelijk rond de 5 gram per 100 gram gekookt product. Opgelet! Niet alle bonen zijn goede eiwitbronnen. Boterbonen, prinsessenbonen, sperziebonen en snijbonen worden beschouwd als groenten aangezien ze veel minder eiwitten bevatten.  

 Bronnen:  
Nubel voedingsplanner 

De Ridder K., Bel S., Brocatus L., Lebacq T., Ost C., & Teppers E. (2016). Samenvatting van de resultaten. In: Tafforeau J. (ed.) Voedselconsumptiepeiling 2014-2015. WIV-ISP, Brussel 

Vlaams Instituut Gezond Leven (2018). Online bevraging over voeding bij Vlaamse burgers, Brussel